فهرست آثار چهل‌ودومین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر، نشان از رقابت ترکیبی از فیلم‌سازان جوان و باتجربه در بخش سودای سیمرغ دارد. یکی از کارگردانان باسابقه‌ای که در این دوره فیلم دارد و با توجه به کارنامه‌اش می‌تواند شانس بالایی برای شکار سیمرغ‌های جشنواره داشته باشد.
بهروز شعیبی فیلم‌ساز ۴۵ ساله سینماست که با فیلم آغوش باز به تهیه‌کنندگی علی سرتیپی در این رویداد پذیرش شده است.
در این گزارش، به مرور همه حضورهای او در جشنواره فیلم فجر می‌پردازیم که بیش از ۱۰ دوره در حدود ۳۰ سال اخیر است:
فجر شانزدهم/ آژانس شیشه‌ای
به شکلی جالب، اولین حضور بهروز شعیبی در جشنواره فیلم فجر، در سن پایین و در مقام بازیگر اتفاق افتاد؛ در رونمایی از فیلم تاریخ‌ساز «آژانس شیشه‌ای» در جشنواره سال ۱۳۷۶ که او نقش سلمان پسر نوجوان حاج‌کاظم شخصیت اصلی فیلم را ایفا می‌کرد. شعیبی البته با نقشی بسیار کوتاه و فرعی، جای کار چندانی هم نداشت. آژانس شیشه‌ای اثر ابراهیم حاتمی‌کیا که بعدها ارزش و اعتبارش بیشتر مشخص شد و حالا یکی از مهمترین فیلم‌های تاریخ سینمای ایران محسوب می‌شود، در آن دوره ۱۴ نامزدی و ۹ جایزه از جمله سیمرغ بهترین فیلم، کارگردانی و فیلم از نگاه تماشاگران را کسب کرد و به اثری ماندگار تبدیل شد.
بهروز شعیبی؛ ۱۰ دوره حضور در «فجر»؛ از «آژانس شیشه‌ای» تا «آغوشِ باز»
فجر هجدهم تا فجر بیست‌وششم/ در مسیر کارگردانی
بهروز شعیبی که به نظر می‌رسید از همان اعوان جوانی، به صندلی کارگردانی علاقه دارد، در سال‌های بعد در کنار بازیگری، جایگاه‌های مختلفی را در پشت صحنه سینما تجربه کرد که از جمله آنها می‌توان به دستیاری منشی صحنه، برنامه‌ریز و در نهایت دستیاری کارگردان اشاره کرد. او با حضور در پشت صحنه فیلم‌های متعددی به فجر آمد که برخی از مهمترین آنها عبارتند از «صنم» در فجر هجدهم، «شب‌های روشن» در فجر بیست‌ویکم، «سالاد فصل» در فجر بیست‌وسوم و «قاعده بازی» در فجر بیست‌وپنجم. این آثار البته برای او نامزدی سیمرغ به همراه نیاوردند.
فجر بیست و هشتم/ طلا و مس
یکی از معدود نقش‌های اصلی بهروز شعیبی، در فیلم به‌یادماندنی طلا و م» رقم خورد. این اثر به کارگردانی همایون اسعدیان و تهیه‌کنندگی منوچهر محمدی، یکی از آثار بخش سودای سیمرغ در جشنواره فجر سال ۱۳۸۸ بود. شعیبی البته برای این فیلم، نامزدی بهترین بازیگر نقش اول مرد را به دست نیاورد، اما طلا و مس اثری نسبتا موفق در جشنواره بود که جایزه ویژه هیات داوران را به شکل مشترک برای همایون اسعدیان و جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن را برای نگار جواهریان به ارمغان آورد.
فجر سی‌ویکم/ دهلیز
اولین حضور شعیبی در مقام کارگردان یکی از آثار بخش رقابتی جشنواره فیلم فجر، دهلیز به تهیه‌کنندگی سیدمحمود رضوی است که در ۳۴ سالگی، شعیبی را به کارگردان فیلم بلند سینمایی تبدیل کرد و به شکلی غافلگیرکننده، اثری باکیفیت و جذاب هم از آب درآمد. «دهلیز» با بازی غیرمنتظره و درخشان رضا عطاران در نقشی جدی و حتی تلخ، از نقاط جالب توجه کارنامه این بازیگر نیز به شمار می‌رود، تا جایی که او را به نامزدی سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول مرد در این رویداد رساند. دهلیز در نهایت نامزد ۱۰ سیمرغ و برنده ۲ سیمرغ از جمله جایزه بهترین فیلم اول شد.
فجر سی‌ودوم/ میهمان داریم
یک نقش کوتاه، این بار در فیلمی کم‌سروصدا و کمتردیده‌شده از محمدمهدی عسگرپور که در جشنواره فیلم فجر سال ۱۳۹۲ نمایش داده شد و اگرچه نامزدی ۵ جایزه این رویداد را در بخش سودای سیمرغ به دست آورد، اما در اذهان عمومی، کمتر باقی ماند. بهروز شعیبی در میهمان داریم نقش مکمل یک جانباز عصبی و پرخاشگر را ایفا می‌کرد که البته گریمی متفاوت داشت و کمابیش از نظر رفتار، با سلیقه عمومی سینمادوستان ایرانی منطبق بود، اما نتوانست به نامزدی سیمرغ دست یابد.
فجر سی‌وچهارم/ سیانور
سیانور دومین فیلم بلند سینمایی شعیبی که یکی از نخستین فیلم‌های جریان محصولات سیاسی-جاسوسی دهه ۹۰ است، اثری خوش‌ساخت و تماشاگرپسند از آب درآمد. این فیلم نیز به تهیه‌کنندگی سیدمحمود رضوی که تا نیمه کارنامه بهروز شعیبی، تهیه‌کننده اغلب آثارش بود، ساخته شد و دومین حضور او را در مقام کارگردان یکی از فیلم‌های بخش مسابقه اصلی جشنواره فیلم فجر رقم زد. سیانور اثری پرستاره بود و توجهات زیادی را جلب کرد. خود شعیبی نیز نقش «مجید شریف‌واقفی» مشهورترین کاراکتر فیلم را که نامش بر سردر دانشگاه صنعتی شریف دیده می‌شود، ایفا کرد. «سیانور» به شکلی عجیب، در هیچ رشته‌ای حتی نامزد هم نشد تا شائبه نادیده گرفتن عامدانه‌اش توسط داوران به وجود بیاید. این فیلم در نهایت فجر سی‌وچهارم را دست خالی ترک کرد.
بهروز شعیبی؛ ۱۰ دوره حضور در «فجر»؛ از «آژانس شیشه‌ای» تا «آغوشِ باز»
فجر سی‌وششم/ دارکوب
دارکوب سومین فیلم سینمایی بهروز شعیبی است که در جشنواره فیلم فجر سال ۹۶ رونمایی و با ظهور سارا بهرامی به عنوان ستاره شاخص سینما همراه شد که با یک نقش‌آفرینی خیره‌کننده، سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن نقش اول جشنواره را از آن خود کرد. سهم شعیبی را از درخشش بهرامی، البته نمی‌توان نادیده گرفت، نشان به این نشان که در یک اتفاق کم‌سابقه، مهناز افشار هم از همین فیلم «دارکوب» نامزدی همین جایزه را کسب کرد. پرداخت فیلم سوم شعیبی به مساله اعتیاد، آن‌قدر تکان‌دهنده و البته دراماتیک بود که با وجود چند فیلم قابل توجه دیگر در فجر سی‌وششم، «دارکوب» را به یکی از آثار به‌یادماندنی آن دوره تبدیل کرد.
فجر سی‌وهشتم/ روز بلوا و مغز استخوان
بهروز شعیبی که در فیلم‌های قبلی‌اش مسائل اجتماعی و سیاسی را سوژه قصه‌پردازی کرده بود، این بار یک مساله اقتصادی (بحران موسسات مالی و اعتباری) را که در سال‌های قبل از ساخت فیلم، به یک بحران تبدیل شده بود، دراماتیزه کرد و در روز بلوا به نمایش گذاشت. این فیلم البته به دلایلی متعدد که یکی از آنها وفور محصولات درجه‌یک و درخشان در آن دوره جشنواره بود، کمتر از بقیه آثار شعیبی مورد توجه قرار گرفت، تا جایی که به خلاف همه فیلم‌های این کارگردان، فرصت اکران نیافت و در ایام کرونا، به شکل مینی‌سریال خانگی عرضه عمومی شد. روز بلوا هم مانند سیانور نامزد هیچ‌کدام از جوایزه سی‌وهشتمین جشنواره ملی فیلم فجر نشد و بدون جلب نظر مثبت داوران، به کار خود در این رویداد پایان داد. شعیبی در آن دوره، نقش کوتاه یک وکیل را هم در مغز استخوان بازی کرد که البته نه حضوری پررنگ داشت و نه نقشی تأثیرگذار محسوب می‌شد.
فجر چهلم/ بدون قرار قبلی و هناس
آخرین فیلم بهروز شعیبی، اثری است که به علت داستانی کمابیش متفاوت نسبت به بقیه فیلم‌های او و نوعی خوانش ملی از سینما در آن، توجهات زیادی را برانگیخت و اگرچه پرفروش نشد، اما در میان نخبگان، با واکنش‌های مثبتی روبه‌رو شد. در میان آثار کارنامه بهروز شعیبی که معمولا نسبت مشخصی با رخدادهای واقعی جامعه دارد، به نظر می‌رسد بدون قرار قبلی در دنیایی دیگرگون و خیلی شخصی‌تر سیر می‌کند. این اثر با این حال محبوبیت قابل توجهی نیز میان داوران فجر ۱۴۰۰ یافت و در نهایت با کسب ۵ نامزدی و ۲ جایزه از جمله سیمرغ زرین بهترین فیلم از نگاه ملی، جشنواره فیلم فجر را ترک کرد. هناس دیگر اثر شعیبی در این دوره جشنواره است که با حضور او در نقش شهید هسته‌ای «داریوش رضایی‌نژاد»، همراه بود. کاراکتر اصلی فیلم هناس همسر اوست و دوربین، به کاراکتر این شهید نزدیک نمی‌شود، بنابراین توقع چندانی نیز از بازی شعیبی نمی‌رفت و دستاوردی برای او نداشت.
بهروز شعیبی؛ ۱۰ دوره حضور در «فجر»؛ از «آژانس شیشه‌ای» تا «آغوشِ باز»
نمایی از فیلم آغوش باز
فجر چهل و دوم/ آغوش باز
جشنواره بین‌المللی فیلم فجر، امسال میزبان ششمین فیلم بلند سینمایی بهروز شعیبی در مقام کارگردان است؛ آغوشِ باز به تهیه‌کنندگی علی سرتیپی که موضوعی مرتبط با موسیقی دارد و با توجه به مضمون و حال‌وهوای آن، می‌تواند در جایگاه یک فیلم غیرکمدی لقب بگیرد. احترام برومند، مهدی هاشمی، گلاره عباسی، حامد کمیلی، محسن کیایی و شبنم قربانی از جمله بازیگران این فیلم‌اند.
فضای آغوشِ باز متفاوت از آثار قبلی کارنامه سینمایی بهروز شعیبی است و آن را می‌توان نزدیک‌ترین تجربه بهروز شعیبی به سریال گلشیفته دانست. باید دید آیا این فیلم مورد توجه داوران، منتقدان و تماشاگران جشنواره فیلم فجر قرار خواهد گرفت یا نه؟
بهروز شعیبی فیلم‌ساز ۴۵ ساله سینماست که با فیلم آغوش باز به تهیه‌کنندگی علی سرتیپی در این رویداد پذیرش شده است.
در این گزارش، به مرور همه حضورهای او در جشنواره فیلم فجر می‌پردازیم که بیش از ۱۰ دوره در حدود ۳۰ سال اخیر است:
فجر شانزدهم/ آژانس شیشه‌ای
به شکلی جالب، اولین حضور بهروز شعیبی در جشنواره فیلم فجر، در سن پایین و در مقام بازیگر اتفاق افتاد؛ در رونمایی از فیلم تاریخ‌ساز «آژانس شیشه‌ای» در جشنواره سال ۱۳۷۶ که او نقش سلمان پسر نوجوان حاج‌کاظم شخصیت اصلی فیلم را ایفا می‌کرد. شعیبی البته با نقشی بسیار کوتاه و فرعی، جای کار چندانی هم نداشت. آژانس شیشه‌ای اثر ابراهیم حاتمی‌کیا که بعدها ارزش و اعتبارش بیشتر مشخص شد و حالا یکی از مهمترین فیلم‌های تاریخ سینمای ایران محسوب می‌شود، در آن دوره ۱۴ نامزدی و ۹ جایزه از جمله سیمرغ بهترین فیلم، کارگردانی و فیلم از نگاه تماشاگران را کسب کرد و به اثری ماندگار تبدیل شد.
بهروز شعیبی؛ ۱۰ دوره حضور در «فجر»؛ از «آژانس شیشه‌ای» تا «آغوشِ باز»
فجر هجدهم تا فجر بیست‌وششم/ در مسیر کارگردانی
بهروز شعیبی که به نظر می‌رسید از همان اعوان جوانی، به صندلی کارگردانی علاقه دارد، در سال‌های بعد در کنار بازیگری، جایگاه‌های مختلفی را در پشت صحنه سینما تجربه کرد که از جمله آنها می‌توان به دستیاری منشی صحنه، برنامه‌ریز و در نهایت دستیاری کارگردان اشاره کرد. او با حضور در پشت صحنه فیلم‌های متعددی به فجر آمد که برخی از مهمترین آنها عبارتند از «صنم» در فجر هجدهم، «شب‌های روشن» در فجر بیست‌ویکم، «سالاد فصل» در فجر بیست‌وسوم و «قاعده بازی» در فجر بیست‌وپنجم. این آثار البته برای او نامزدی سیمرغ به همراه نیاوردند.
فجر بیست و هشتم/ طلا و مس
یکی از معدود نقش‌های اصلی بهروز شعیبی، در فیلم به‌یادماندنی طلا و م» رقم خورد. این اثر به کارگردانی همایون اسعدیان و تهیه‌کنندگی منوچهر محمدی، یکی از آثار بخش سودای سیمرغ در جشنواره فجر سال ۱۳۸۸ بود. شعیبی البته برای این فیلم، نامزدی بهترین بازیگر نقش اول مرد را به دست نیاورد، اما طلا و مس اثری نسبتا موفق در جشنواره بود که جایزه ویژه هیات داوران را به شکل مشترک برای همایون اسعدیان و جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن را برای نگار جواهریان به ارمغان آورد.
فجر سی‌ویکم/ دهلیز
اولین حضور شعیبی در مقام کارگردان یکی از آثار بخش رقابتی جشنواره فیلم فجر، دهلیز به تهیه‌کنندگی سیدمحمود رضوی است که در ۳۴ سالگی، شعیبی را به کارگردان فیلم بلند سینمایی تبدیل کرد و به شکلی غافلگیرکننده، اثری باکیفیت و جذاب هم از آب درآمد. «دهلیز» با بازی غیرمنتظره و درخشان رضا عطاران در نقشی جدی و حتی تلخ، از نقاط جالب توجه کارنامه این بازیگر نیز به شمار می‌رود، تا جایی که او را به نامزدی سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول مرد در این رویداد رساند. دهلیز در نهایت نامزد ۱۰ سیمرغ و برنده ۲ سیمرغ از جمله جایزه بهترین فیلم اول شد.
فجر سی‌ودوم/ میهمان داریم
یک نقش کوتاه، این بار در فیلمی کم‌سروصدا و کمتردیده‌شده از محمدمهدی عسگرپور که در جشنواره فیلم فجر سال ۱۳۹۲ نمایش داده شد و اگرچه نامزدی ۵ جایزه این رویداد را در بخش سودای سیمرغ به دست آورد، اما در اذهان عمومی، کمتر باقی ماند. بهروز شعیبی در میهمان داریم نقش مکمل یک جانباز عصبی و پرخاشگر را ایفا می‌کرد که البته گریمی متفاوت داشت و کمابیش از نظر رفتار، با سلیقه عمومی سینمادوستان ایرانی منطبق بود، اما نتوانست به نامزدی سیمرغ دست یابد.
فجر سی‌وچهارم/ سیانور
سیانور دومین فیلم بلند سینمایی شعیبی که یکی از نخستین فیلم‌های جریان محصولات سیاسی-جاسوسی دهه ۹۰ است، اثری خوش‌ساخت و تماشاگرپسند از آب درآمد. این فیلم نیز به تهیه‌کنندگی سیدمحمود رضوی که تا نیمه کارنامه بهروز شعیبی، تهیه‌کننده اغلب آثارش بود، ساخته شد و دومین حضور او را در مقام کارگردان یکی از فیلم‌های بخش مسابقه اصلی جشنواره فیلم فجر رقم زد. سیانور اثری پرستاره بود و توجهات زیادی را جلب کرد. خود شعیبی نیز نقش «مجید شریف‌واقفی» مشهورترین کاراکتر فیلم را که نامش بر سردر دانشگاه صنعتی شریف دیده می‌شود، ایفا کرد. «سیانور» به شکلی عجیب، در هیچ رشته‌ای حتی نامزد هم نشد تا شائبه نادیده گرفتن عامدانه‌اش توسط داوران به وجود بیاید. این فیلم در نهایت فجر سی‌وچهارم را دست خالی ترک کرد.
بهروز شعیبی؛ ۱۰ دوره حضور در «فجر»؛ از «آژانس شیشه‌ای» تا «آغوشِ باز»
فجر سی‌وششم/ دارکوب
دارکوب سومین فیلم سینمایی بهروز شعیبی است که در جشنواره فیلم فجر سال ۹۶ رونمایی و با ظهور سارا بهرامی به عنوان ستاره شاخص سینما همراه شد که با یک نقش‌آفرینی خیره‌کننده، سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن نقش اول جشنواره را از آن خود کرد. سهم شعیبی را از درخشش بهرامی، البته نمی‌توان نادیده گرفت، نشان به این نشان که در یک اتفاق کم‌سابقه، مهناز افشار هم از همین فیلم «دارکوب» نامزدی همین جایزه را کسب کرد. پرداخت فیلم سوم شعیبی به مساله اعتیاد، آن‌قدر تکان‌دهنده و البته دراماتیک بود که با وجود چند فیلم قابل توجه دیگر در فجر سی‌وششم، «دارکوب» را به یکی از آثار به‌یادماندنی آن دوره تبدیل کرد.
فجر سی‌وهشتم/ روز بلوا و مغز استخوان
بهروز شعیبی که در فیلم‌های قبلی‌اش مسائل اجتماعی و سیاسی را سوژه قصه‌پردازی کرده بود، این بار یک مساله اقتصادی (بحران موسسات مالی و اعتباری) را که در سال‌های قبل از ساخت فیلم، به یک بحران تبدیل شده بود، دراماتیزه کرد و در روز بلوا به نمایش گذاشت. این فیلم البته به دلایلی متعدد که یکی از آنها وفور محصولات درجه‌یک و درخشان در آن دوره جشنواره بود، کمتر از بقیه آثار شعیبی مورد توجه قرار گرفت، تا جایی که به خلاف همه فیلم‌های این کارگردان، فرصت اکران نیافت و در ایام کرونا، به شکل مینی‌سریال خانگی عرضه عمومی شد. روز بلوا هم مانند سیانور نامزد هیچ‌کدام از جوایزه سی‌وهشتمین جشنواره ملی فیلم فجر نشد و بدون جلب نظر مثبت داوران، به کار خود در این رویداد پایان داد. شعیبی در آن دوره، نقش کوتاه یک وکیل را هم در مغز استخوان بازی کرد که البته نه حضوری پررنگ داشت و نه نقشی تأثیرگذار محسوب می‌شد.
فجر چهلم/ بدون قرار قبلی و هناس
آخرین فیلم بهروز شعیبی، اثری است که به علت داستانی کمابیش متفاوت نسبت به بقیه فیلم‌های او و نوعی خوانش ملی از سینما در آن، توجهات زیادی را برانگیخت و اگرچه پرفروش نشد، اما در میان نخبگان، با واکنش‌های مثبتی روبه‌رو شد. در میان آثار کارنامه بهروز شعیبی که معمولا نسبت مشخصی با رخدادهای واقعی جامعه دارد، به نظر می‌رسد بدون قرار قبلی در دنیایی دیگرگون و خیلی شخصی‌تر سیر می‌کند. این اثر با این حال محبوبیت قابل توجهی نیز میان داوران فجر ۱۴۰۰ یافت و در نهایت با کسب ۵ نامزدی و ۲ جایزه از جمله سیمرغ زرین بهترین فیلم از نگاه ملی، جشنواره فیلم فجر را ترک کرد. هناس دیگر اثر شعیبی در این دوره جشنواره است که با حضور او در نقش شهید هسته‌ای «داریوش رضایی‌نژاد»، همراه بود. کاراکتر اصلی فیلم هناس همسر اوست و دوربین، به کاراکتر این شهید نزدیک نمی‌شود، بنابراین توقع چندانی نیز از بازی شعیبی نمی‌رفت و دستاوردی برای او نداشت.
بهروز شعیبی؛ ۱۰ دوره حضور در «فجر»؛ از «آژانس شیشه‌ای» تا «آغوشِ باز»
نمایی از فیلم آغوش باز
فجر چهل و دوم/ آغوش باز
جشنواره بین‌المللی فیلم فجر، امسال میزبان ششمین فیلم بلند سینمایی بهروز شعیبی در مقام کارگردان است؛ آغوشِ باز به تهیه‌کنندگی علی سرتیپی که موضوعی مرتبط با موسیقی دارد و با توجه به مضمون و حال‌وهوای آن، می‌تواند در جایگاه یک فیلم غیرکمدی لقب بگیرد. احترام برومند، مهدی هاشمی، گلاره عباسی، حامد کمیلی، محسن کیایی و شبنم قربانی از جمله بازیگران این فیلم‌اند.
فضای آغوشِ باز متفاوت از آثار قبلی کارنامه سینمایی بهروز شعیبی است و آن را می‌توان نزدیک‌ترین تجربه بهروز شعیبی به سریال گلشیفته دانست. باید دید آیا این فیلم مورد توجه داوران، منتقدان و تماشاگران جشنواره فیلم فجر قرار خواهد گرفت یا نه؟
ارسال به دوستان
ارسال با پیامک
ارسال با واتس آپ
ارسال از طریق لاین