گروه فرهنگی صابرنیوز: به گزارش مرکز خبر شورای عالی انقلاب فرهنگی، «رضا سلامت‌پناه» با اعلام خبر برگزاری نشست عمومی هم‌اندیشی کارشناسان امور قرآنی دستگاه‌ها و نهادهای کشور از همه کارشناسان دستگاه‌ها برای حضور در این نشست دعوت کرد.
دبیر مجمع مشورتی شورا با اشاره به استقبال صورت گرفته از نشست‌های عمومی قبلی که برای بررسی ابعاد تحول در امور قرآنی و نیز نحوه انتخاب صاحب‌نظران حقیقی عضو شورا با حضور مدیران، کارشناسان، فعالان و صاحب‌نظران امور قرآنی برگزار شد اظهار داشت: دبیرخانه شورای توسعه فرهنگ قرآنی به منظور گردآوری و بهره‌مندی از نظرات فعالان امور قرآنی برگزاری نشست دیگری را پیش‌بینی کرده است.
وی افزود: یکی از اهداف برگزاری این نشست فراهم کردن اشتراک تجارب تخصصی و زمینه‌های یادگیری و رشد سازمانی کارشناسان دستگاه‌ها، نهادها و بخش‌های مؤثر کشور جهت هم‌افزایی توان، تجربه و ارتقای سطح آنها در توسعه فرهنگ قرآنی است.
گفتنی است موضوعات جلسه که برای بحث و تبادل نظر در این هم‌اندیشی در نظر گرفته شده عبارتند از: «اظهار نظر کارشناسی در خصوص ابعاد تحول مطلوب در نظام امور قرآنی کشور»؛ «طرح و بررسی مسائل و مشکلات ساختارها و تشکیلات امور قرآنی و راهکارهای بهبود» و «ارائه آزاد نقدها، نظرات و پیشنهادها».
عباس صالح مدرسه‌ای سینماگر و نمایندۀ کارگروه هنرمندان در انجمن خادمان قرآن کریم طی سخنانی در نشست عمومی هم‌اندیشی کارشناسان امور قرآنی دستگاه‌ها و نهادهای کشور از بی‌توجهی به فعالیت‌های هنری قرآنی انتقاد کرد و خواستار توجه مسئولان فرهنگی کشور به تولید فیلم‌های قرآنی در سطحِ کلان شد. وی فیلمسازِ خادم قرآن به انتخاب وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بخاطر ساختِ مجموعه فیلم های قرآنی است.
متن کامل سخنان این کارشناس سینما و مباحث قرآنی در این جلسه بدین شرح است:

 

عباس صالح مدرسه ای در در جلسه هم اندیشی کارشناسانِ قرآنیِ دستگاه های شورای توسعه فرهنگ قرآنی چهارشنبه 22 دی 1400گفت؛ ابتدا یک بحث کلی و ریشه ای را مطرح کنم که پاسخ بسیاری از سوالات و جواب خیلی از راهکارها در این قسمت نهفته است. شاید با این نگاه، نیازی نباشد خیلی از مسائل را بگوییم و قدم های بعدی برای پیشبردِ مباحث استراتژیک را به عقلا و وجدان‌های بیدار می سپاریم. پر واضح است که بی توجهی به چراغ های هدایت، باعث بروز موانع و مشکلات عمیق در جامعۀ قرآنی کشور شده است.

وی ادامه داد: دوره تعارف و نان قرض دادن گذشته و تعریف و تمجید در این گونه جلسات بی فایده است. چون معمولا مسئولین برای بیان این گونه مسائل، بیلان چاپ می‌کنند، مصاحبه می‌کنند، عکس می گیرند و نمودار ارائه می دهند. با توجه به وقت محدود جلسه باید روشن و بی پرده راجع به آسیب‌شناسی ها صحبت کرد و از تعارفات معمول و متداول، که دیسیپلینِ اداری را بر این گونه جلسات تحمیل می‌کند، پرهیز کرد.

صالح مدرسه ای اظهار داشت: با عنایت به هشدارهای دقیق پیشوایان که تکلیف را روشن کرده اند، اشاره ای می کنم به فرمایشات بنیانگزار جمهوری اسلامی که فرمودند: انسان هم خودش مى‏تواند خودش را بشناسد، هيچ كس بهتر از خود انسان، البته بسيارى از اوقات هم انسان از خودش هم غفلت مى‏كند، اما بسيارى از اوقات هم هست كه انسان خودش درك مى‏كند كه چى دارد مى‏كند و در دلش چى مى‏گذرد؛ ماها نمى‏دانيم، اما خدا مى‏داند. انسان مى‏فهمد كه اگر انتقاد بكند، آيا اين انتقاد سازنده است يا انتقام است. خودش مى‏فهمد- يعنى، غالباً مى‏فهمد- خودش مى‏فهمد كه اين كه در اين پست هست، پست را دوست دارد يا خدمت را دوست دارد. اين چون خدمتگزار است، دلبسته به اين پست هست، يا خير؛ دلبسته به اين پست است، خدمتگزارى پيشش خيلى مهم نيست.

 

این کارشنا فرهنگی افزود: گاهى وقتها خود انسان هم در اشتباه است لكن بايد فكر كند حالا اين كارى كه من دارم مى‏كنم و اين قدر خوشحالم براى اينكه براى خدا اين كار را كردم، اگر يك كسى بهتر از من اين كار را انجام بدهد، حاضرم كه اين را به او بدهم و خوشحالتر هم بشوم براى اينكه، او بهتر براى خدا كار مى‏كند يا نه. اگر اينجا آدم فهميد كه نه، اين طور نيست، حاضر نيست اين كار را، بداند اين خدايى نبوده- صرف خدايى- اخلاص نبوده در آن. آنى كه براى ما فايده دارد اخلاص است كه براى خدا هم كار بكنيم، خدا هم احتياجى به هيچ چيز ندارد، احتياجى به اخلاص ما هم ندارد. خدا مى‏خواهد كه، ميل دارد، يعنى ميل به آن معنايى كه ديگران دارند نه، انبيا را فرستاده كه تربيت كنند، مردم را نجات بدهند. نجات مردم هم به اين است كه دنبال انبيا باشند و انگيزه‏هايشان هم انگيزه انبيا باشد؛ نمى‏توانيم به آن قدر، به هر اندازه‏اى كه مى‏توانيم. البته ما نمى‏توانيم كه انگيزه‏اى كه حضرت امير دارد ما داشته باشيم، اين معلوم است كه ما نمى‏توانيم. اما مى‏توانيم كه يك انگيزه‏هايى داشته باشيم كه مشابه او باشد، برويم طرفِ آن طرف.

مستند ساز کشور ادامه داد: هنوز پس از چهارده قرن از صدور هشدار پیامبرخدا و بعد از چهل سال از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی، با ز هم عده ای همچون کبک سرشان را زیر برف کرده اند و به مسیر ناصواب خود ادامه می دهند. به همین دلیل، برای حسن ختام این بخش از صحبت ها جمله ای از دانشمندِ شهید دکتر چمران نقل می کنم. این اسطورۀ علمی و عملی فرمود: می‌گویند برای مسئولین کشور تقوا از تخصص لازم تر است، آن را می پذیرم اما می گویم آن کس که تخصص ندارد و کاری را می پذیرد، قطعاً بی تقواست.


وی در ادامه گفت: داعش، محصول کار فرهنگی و زیربنایی غرب است، لذا بحث نظامی داعش در وهله بعد قابل بررسی است. در حوزه قرآنی و جنگ فرهنگی غرب و نظام سلطه با اسلام، فاصله گرفتن از روش های ناکارآمد قبل واجب است. دیگر سالهای آغازین انقلاب نیست که بگوییم هنوز تجربه کافی به دست نیامده یا سیستم، دوام وقوام خودش را پیدا نکرده. امروز با گذشت چهار دهه از پیروزی انقلاب، هنوز آموزه های قرآن نهادینه نشده و معضلات ریشه ایِ این فاجعه قابل توجیه نیست. دیگر، ماله کشیِ مدیران کارساز نیست.

کارگردان مستن بی نام و نشان اظهار داشت: آمارها نشان می دهد سرانۀ تلاوت قرآن در جامعۀ ایران به شدت پایین آمده است و با وجود دستگاه های عریض و طویل، انس و الفت مردم با قرآن سیر نزولی دارد. دیگر، برگزاری نمایشگاه و مسابقات و چاپ و نشر به تنهایی پاسخگو نسیت و راهکارهای جدید، چارۀ کار است.

صالح مدرسه ای ادامه داد: سال‌ها پیش در جاهای مختلف پیشنهاد دادیم که نهادها و سازمان‌های قرآنی تلفیق و ادغام شوند، نظیر همان تجربه موفقی که در تشکیل نیروی انتظامی ‌اتفاق افتاده بود؛ ‌ترکیب ژاندارمری، کمیته انقلاب و شهربانی. با همه اختلافاتی که بین این سه مجموعه بود نیروی انتظامی آمد و به تدریج، همه یک روند واحد را پیش گرفتند. اتفاقی که، لازم است در مجموعه‌های بزرگ فرهنگ و هنر و تبلیغات و... هم بیفتد و از موازی‌کاری‌های وقت‌کش و فرصت‌سوز جلوگیری شود. البته تشکیل «سازمان جامعِ قرآنی» به تنهایی جواب نمی دهد چون زیرساخت‌های آن مهیا نشده است. دعوت از یک عده کارشناسِ صاحب نظرِ نخبه و  بی طرف، که منافع مالی و شخصی نداشته باشند، قدم اول برای آغازِ مطالعاتِ این تغییر است. سازمان‌های عریض و طویل وقتی می‌توان گفت خوبند که کارساز و گره‌گشا باشند نه این که با یک صدم ظرفیت، حرکتی حلزونی کنند.

وی گفت: دست های پنهان صهیونیست و بهائیت علاوه بر نفوذ قدیمیِ حجتیه که در وزارت آموزش و پرورش رخنه کرده اند و طی سال‌های گذشته در لباس افراد مثبت، خودشان را «خدمت نما» جلوه می‌دهند، آموزش قرآن را در نظام آموزشی جمهوری اسلامی نابود کرده اند. یعنی الان دیگر چیزی از آموزش عملی و حقیقی قرآن در سیستم وزارت آموزش و پرورش وجود ندارد. چرا؟ چون برنامه شان دقیق و حساب شده بود؛ یعنی قرار بود کاری کنند تا نسل جدید و آینده‌ساز حتی از خواندنِ قرآن عاجز باشند تا چه رسد به فهم و تدبر در قرآن! حالا یک سری از مسئولین،  سر میز و پست و امضاء توی سر و کله هم می زنند.

کارگردان مستند رویش سبز ادامه داد: متأسفانه تا پیش از این، هم اغلب مدیران وزارت ارشاد، هم شورای عالی انقلاب فرهنگی و هم شورای توسعه فرهنگ قرآنی تذکر صریح حضرت امام (ره) هنگام ورودشان در بهشت زهرا و بعدها نیز سخنان رهبر معظم انقلاب را در خصوص تأثیر فیلم و سینما و جایگاه فیلم‌های قرآنی نادیده گرفته‌اند. ساخت فیلم‌های قرآنی در وزارت ارشاد در حاشیه است. البته همه دستگاه‌ها مسئولند منتهی نخستین دستگاهی که عنوان «فرهنگ» و «ارشاد» و «هنر» را دارد، زیر ذره‌بین و مورد سؤال است. وقتی وزارت ارشاد جاخالی می‌دهد، سایر دستگاه‌ها به مراتب عقب‌تر می‌روند. در واقع، فیلم قرآنی باید متولی داشته باشد و دستگاه‌ها فرافکنی نکنند.


صالح مدرسه ای گفت: هالیوود طی دهه های گذشته نسبت به پیاده سازیِ اهدافِ صهیونیستی و "کتاب مقدس" اهتمام داشته و برنامه های پایدار و کلانِ جهانی برای ترویجِ معانی و مفاهیم کتاب مقدس را در بین ملل و جوامعِ انسانی، در اولویت و دستور کار خود قرار داده است و از ظرفیتِ همه قالب های مستند، داستانی و انیمیشن بهره می گیرد.
جلوگیریِ موذیانه از تولید فیلم های قرآنی، بُعد دیگری هم دارد که نباید به سادگی از آن گذشت؛ زیرا انگلیسی‌ها و به طور کلی صهیونیسم جهانی، تمایلی به ساخت فیلم های قرآنی با نگاه اصیلِ شیعی در ایران را ندارند. لذا با چند واسطه مثل سایر توطئه هایشان، این مهم را در دستگاه های فرهنگی هنری ما قفل می کنند.

وی در ادامه افزود: اکنون تولید فیلم های قرآنی نباید همچون گذشته مغفول بماند. لذا به جهت دوریِ از شعار و به قصد دفاعِ مردانه و شرافتمندانه از ساحت قرآن در حوزه سینما، واجب است تا همۀ دستگاه ها در اقدامی مشترک و منسجم، به پاس خون شهدا -که دوام این انقلاب و این پُست ها و مسئولیت ها به برکت خون مطهر ایشان است- نسبت به تشکیل «کارگروه تولید فیلم های قرآنی» بدون فوت وقت، با سرلوحه قرار دادنِ توصیه های حکیمانه رهبر فرزانه انقلاب، مبنی بر ترویج فرهنگ و معارف قرآن در حوزه هنر و سینما اهتمام ورزند.

وی در ادامه افزود: مسئولین چه قرآنی و چه غیر قرآنی، خودشان و خانواده ها یشان به طور مداوم از محصولات و تولیدات فیلم و سینما در فضای مجازی و تلویزیون استفاده می‌کنند و گاهی هم نسبت به محتوای آثار اعتراض دارند اما هیچگاه قدم بر نداشته اند و ما هم که در جلسات تذکر دادیم با تعارف و تعریف و تمجید بی خود و بی جهت از ما، از موضوع طفره رفته‌ و سر صحبت را عوض کردند.

کارشناس فرهنگی ادامه داد: در دولت انقلابی، ساختِ فیلم های قرآنی باید از اولویت های کلانِ نظام باشد و این کاربزرگ، در حد و اندازه معاونت قرآن و عترت (ع) نیست. توانایی  معاونت نوپایِ قرآن و عترت، بسیار کم، ناچیز و محدود است؛ بعلاوه در بعضی از ادوار، اولویت معاونت قرآنی، دعوایِ سطحی و کودکانه بر سر میز و تصاحب پست، مسابقه در برگزاریِ همایش و نمایشگاه و نیز پیگیریِ افقی کوتاه در سایر زمینه های نه چندان جدی بوده است. لذا به دلایل گوناگونِ فنی و کارشناسی، زیرساخت‌های معاونت قرآنی برای حمایت و تولید فیلم های قرآنی تعریف و پیش بینی  نشده است. از سوی دیگر، تلویزیون، بنیاد سینمائی فارابی و سازمان سینماییِ وزارت ارشاد - به علت فرهنگسازیِ عمیقِ طاغوت - در چارچوب فکری و کلیشه ایِ گذشته منفعل  مانده اند و قرآنِ محجوب در اولویتِ کاریِ ایشان نبوده است و نظیرِ عوام الناس، قرآن را تشریفاتی برای مراسمات می دانند! سازمان تبلیغات اسلامی و حوزه هنری که پس از انقلاب تاسیس شدند هم با تولید فیلم های قرآنی میانه ای ندارند. به علاوه، مجموعه ها و مراکز جدیدتر نظیر سازمان هنری رسانه ای اوج هم ضرورتِ تفکر و ترویج مفاهیم و مضامین قرآنی از طریق سینما را درک نکرده اند و عمده تمرکزشان، مباحث سیاسی و جنجالی است. مدیران این جامعه، از پرورش‌یافتگان فرهنگ کلیشه‌ای همین مردم درخصوص مواجهه با قرآن هستند. بنابراین تا فکر سیاسیون اصلاح نشود، نمی‌توان توقع داشت که جایگاه فیلم قرآنی در جامعه تبیین گردد.

این کارشناس فرهنگی افزود: گاهى وقتها خود انسان هم در اشتباه است لكن بايد فكر كند حالا اين كارى كه من دارم مى‏كنم و اين قدر خوشحالم براى اينكه براى خدا اين كار را كردم، اگر يك كسى بهتر از من اين كار را انجام بدهد، حاضرم كه اين را به او بدهم و خوشحالتر هم بشوم براى اينكه، او بهتر براى خدا كار مى‏كند يا نه. اگر اينجا آدم فهميد كه نه، اين طور نيست، حاضر نيست اين كار را، بداند اين خدايى نبوده- صرف خدايى- اخلاص نبوده در آن. آنى كه براى ما فايده دارد اخلاص است كه براى خدا هم كار بكنيم، خدا هم احتياجى به هيچ چيز ندارد، احتياجى به اخلاص ما هم ندارد. خدا مى‏خواهد كه، ميل دارد، يعنى ميل به آن معنايى كه ديگران دارند نه، انبيا را فرستاده كه تربيت كنند، مردم را نجات بدهند. نجات مردم هم به اين است كه دنبال انبيا باشند و انگيزه‏هايشان هم انگيزه انبيا باشد؛ نمى‏توانيم به آن قدر، به هر اندازه‏اى كه مى‏توانيم. البته ما نمى‏توانيم كه انگيزه‏اى كه حضرت امير دارد ما داشته باشيم، اين معلوم است كه ما نمى‏توانيم. اما مى‏توانيم كه يك انگيزه‏هايى داشته باشيم كه مشابه او باشد، برويم طرفِ آن طرف.
صالح مدرسه ای گفت: ما به تعدادی از مسئولین وزارت ارشاد در دولت قبل بارها گفتیم اهدای "نشانِ عالیِ قرآن در سینما" و در جشنواره فیلم فجر، ضرورتی غیر قابل انکار است؛  آن هم چهار دهه پس از پیروزی انقلاب اسلامی. می دانستیم بی وفا هستند، با این حال - به جهت تکلیف مداری - با آن ها اتمام حجت کردیم. گفتیم طبق حدیث معتبر، در قیامت قرآن از شماها شکایت می کند؛ اما باز هم خودشان را به خواب خرگوشی زدند!