به گزارش صابرنیوز، اواخر زمستان بود که مهمان ناخوانده ای از سرزمین چشم ‌بادامی ‌ها وارد کشور شد، این مسافر که از راه دور آمده بود خیلی سریع همه‌گیر شد و در این واگیر گسترده ناگهان شهرها چهره تازه ای به خود گرفتند.

چهره های پوشیده شده با ماسک و دست های دستکش به دست اولین نمودهای این اپیدمی بود، اپیدمی که اکنون همه شهرها را به قرنطینه خودخواسته برده است و مردم بیشتر از همیشه ناگزیر به رعایت نکات بهداشتی هستند، اما اینطور که متخصصان امر اذعان می کنند موج کرونایی حتی در سال جدید هم در تمام کشور وجود دارد و چاره ای جز خانه نشینی در مقابل این بیماری و شدت شیوع آن نیست و از همین جهت شرایط تازه ای پیش آمده که باید با رعایت حداکثری از انتشار آن جلوگیری کنیم و نگذاریم گستره تهاجم ویروس بیشتر از این بشود، اما در این بین می توان به ماجرا با نگاهی متفاوت نگریست.

تجربه یک نوروز الکترونیک

اصولا تنها چیزی که در میان بازار شیوع بیماری طبق روال عادی خود در سطح شهر آرام آرام خودنمایی می کند بهار است. اما نوروز ۹۹ با تمام نوروزهایی که تا به امروز دیده ایم تفاوت دارد، دیدوبازدید جزو جدا نشدنی های عید بود اما به واسطه شرایط پیش آمده باعث شده تا عید امسال دیدوبازدیدها تعطیل شود.

خریدهای قبل از عید هم که سال های قبل منجر به بحران ترافیک ها و شلوغی های سنگین شهرهای بزرگ می شد تقریبا اکنون به خاطر ویروس، شهرها را به حالت کما برده و کار و کاسبی ها کساد شده است؛ اما برای اینکه از خریدهای عیدانه که طعم نوروز را به ویژه برای کودکان شیرین تر می کرد عقب نمانیم بهتر است از شیوه های خرید الکترونیک استفاده کنیم، اینبار به فروشگاه های معتبر اینترنتی اعتماد کنیم و ترددمان در شهر را به حداقل برسانیم، این سبک از خرید هرچند با ذائقه ما ایرانی ها سازگاری چندانی ندارد اما کمتر شدن هزینه تردد در بازارها و فرصت بیشتر برای حضور در کنار اعضاء خانواده یکی از ویژگی های عمده آن است.

چراغ مجازآباد را روشن کنیم!

این روزها که فرصت صله رحم از ما گرفته شده است؛ شاید یکی از بهترین شیوه ها که تا پیش از این مورد نقد جدی به خاطر تحت الشعاع قرار دادن جمع های خانوادگی بود، روش ارتباط مجازی است. اینبار دیدارهای عیدانه مان را از طریق اینترنت انجام دهیم و نگذاریم ارتباطمان با دوستان و آشنایان قطع شود.

این همدلی باعث افزایش امید و دلگرمی خواهد شد؛ البته نباید در استفاده از دنیای مجازی افراط کرد و درگیر اخبار نادرست، شایعه پراکنی و هرآنچه که ممکن است ناامیدی را به جامعه تزریق کند، شد؛ بنابراین باید از این سرگرمی نوظهور حتی در این شرایط به درستی استفاده کرد.

در میان همه محدودیت های ناشی از شیوع، بدون تردید شرکت در مناسک و مراسم مذهبی و حضور در هیئات و اماکن متبرکه می توانست حال دل هایمان را بهتر کند اما به واسطه شرایط پیش آمده شاید دنیای مجازی بتواند زندگی را کمی به چرخه طبیعی خود برگرداند. هیئت ها و زیارت آنلاین بقاع متبرکه نیز از آن دسته از موهبت هایی است که تا به امروز قدرش را نمی دانستیم و اکنون می توانیم از این ظرفیت استفاده کنیم.

عدو شود سبب خیر

شاید بسیاری از ما در روزهای عادی سال که سرگرم زندگی معمول و متعارفمان بودیم به واسطه حرفه مان نمی توانستیم چندان از جمع های خانوادگی استفاده کنیم اما در روزگار شیوع، فرصت خوبی پیدا شده تا همه در کنار هم در خانه باشیم؛ بنابراین بهتر است به جای آنکه دائم جلوی تلویزیون بنشینیم و یا سرمان به تلفن همراهمان گرم باشد برنامه مناسبی برای حضور در خانه و در جمع اعضاء خانواده داشته باشیم.

کاهش تنش از طریق جمع خانواده درست در زمانی که پزشکان دائما درخصوص حفظ خونسردی و دوری از استرس برای تقویت سیستم ایمنی بدن توصیه و تأکید فراوان دارند آبی بر روی آتش دشمنی است که خانه نشینمان کرده است.

حضور اعضاء خانواده در محیطی به نام خانه اگر با برنامه ریزی همراه شود می تواند سختی این اوقات را کاهش دهد؛ هرچند به زعم عده ای این حضور مداوم و یک نواخت ممکن است حوصله سربر باشد؛ اما همانگونه که در سبک زندگی اصیل ایرانی- اسلامی خانواده کانون پویش و رشد افراد است می توان این یکنواختی را با اتکا به شیوه هایی که به واسطه روزمرگی های عصر تکنولوژی به فراموشی سپرده شده دوباره احیا کرد.

بازی به یاد روزهای کودکی

فارغ از تماشای فیلم، پویانمایی، بازی های رایانه ای و مشتقات آن در روزهای ماندن در خانه، بهترین فرصت برای بازی با بچه ها همین ایام است. بازی های قدیمی که البته با فرهنگ آپارتمان نشینی سازگاری دارد می تواند تجویز خوبی برای گذران موقعیت این چنینی باشد، بازی های دلنشین گروهی مثل منچ و مارپله، دوز، بازی های نمایشی و سرگرمی هایی مانند آن که با کمی فکر و خلاقیت می تواند لذتی بیشتر از لذت بازی های آنلاین و رایانه ای را به بچه ها منتقل کند و فضای شادی را در خانواده برای لحظاتی حاکم کند از این دست از سرگرمی هاست.

حضور پدر و مادر در کنار فرزندان و آموزش غیرمستقیم نقش ها و مسئولیت ها از طریق تقسیم کار منزل شاید رؤیایی است که همیشه در ذهن خانم های خانه دار بوده و کمتر به محقق شدن آن فکر می کردند؛ اما تقسیم کار خانه به تناسب ظرفیت اعضاء و همکاری با یکدیگر در قالب بازی نیز از دیگر راهکارهای مناسب برای سپری کردن روزهای قرنطینه خانگی است و می تواند طول روز را کوتاه و در عین حال همه را سرگرم و شاد کند.

از دوست فراموش شده تا رابطه های از یاد رفته

کتاب خوان های حرفه ای باید قدر این روزها را بدانند اما کتاب ناخوان ها هم می توانند در این فرصت با کتاب آشتی کنند، کتاب خوانی گروهی با اعضاء خانواده راهکار دیگری است که می تواند ما را با دوست فراموش شده آشتی بدهد؛ به عبارت بهتر این دوره نسبتا طولانی مدت فرصتی است برای یادآوری بسیاری از مسائل، یادآوری فرصت حضور مهربانانه هریک از اعضاء خانواده در کنار یکدیگر و بهرمندی از این زمان به نحواحسن که می تواند آسیب های روانی ناشی از ترس ابتلا به بیماری را کاهش داده و تهدید پیش رو را تبدیل به فرصت کند.