به گزارش سرویس سیاسی پایگاه 598، فریدون عباسی در پنجاه و سومین نشست ماهانه جامعه اسلامی مدیران با موضوع «بررسی برجام و توافق پاریس» با اشاره به سابقه وضعیت انرژی اتمی در ایران افزود: در سال 66 تلاش برای ایجاد پدافند اتمی آغاز شد. چراکه عراق برای دستیابی به بحث‌های هسته‌ای گام‌هایی را برداشته بود و این نگرانی وجود داشت که همان‌طور که رژیم بعث از سلاح‌های شیمیایی استفاده می‌کرد در صورت دستیابی به سلاح‌های اتمی آسیب بیشتری به ایران بزند لذا در داخل کشور این نیاز پدید آمد. به همین سبب تلاش شد ابزار اندازه‌گیری تابش‌های هسته‌ای که برای بحث پدافند اهمیت داشت را با وجود تحریم‌ها به کشور وارد کنیم و این اتفاق افتاد و همچنان این ادوات امروز مورد استفاده قرار می‌گیرند.

بعد از قطعنامه 598 و همچنین رحلت امام خمینی (ره) تغییراتی در بحث انرژی هسته‌ای پدید آمد و یک نوع سردرگمی در کشور وجود داشت. تا اینکه تصمیم نظام بر آن شد که راکتور بوشهر تکمیل شود. تصمیمی که کشورهای غربی برای انجام آن قدمی برنداشتند.

رئیس انجمن هسته‌ای ایران ادامه داد: پیش از انقلاب بنا بر نیازسنجی قرارداد مربوط به 4 هزار مگاوات تولید برق هسته‌ای با کشورهای فرانسه و آلمان بسته شده بود که با بدعهدی طرف خارجی متوقف شد. پس از پیروزی انقلاب مسلماً نیاز کشور به انرژی نمی‌بایست تغییر می‌کرد و بر همین نیاز طبق آخرین تصمیمات وزارت نیرو مقرر شده است تا سال 1410 در کشور 123 هزار مگاوات برق نصب شده وجود داشته باشد که حدود 10 هزار مگاوات آن به‌صورت برق هسته‌ای در کشور تولید شود.

عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی گفت: لذا برای تحقق این هدف می‌بایست در تمام قسمت‌های این صنعت سرمایه‌گذاری کرد تا کمبود 9000 مگاواتی موجود را بتوانیم جبران بکنیم. این در حالی است که امکاناتی نیز در خارج از کشور داریم که اجازه بهره‌برداری از آن را فعلاً نداریم. برای مثال 10 درصد از غنی‌سازی شرکت فرانسوی اورلیف متعلق به ایران است اما از پیروزی انقلاب هیچ سهم برای ایران قائل نشده‌اند. وی با اشاره به فراز و نشیب‌های صنعت هسته‌ای رشد این صنعت را در دوره ریاست مهندس آقازاده خوب ارزیابی کرد و افزود: به جز در قسمت اکتشاف در دوره 12 ساله مهندس آقازاده و به خصوص در 4 سال پایانی ریاست وی صنعت هسته‌ای پیشرفت‌های بسیاری را تجربه کرد.

ادعای بسته شدن pmd  تنها یک فریب بود
عباسی ادامه داد: سال‌ها پیش از برجام در مورد بازطراحی راکتور اراک مقالاتی در رسانه‌های خارجی نوشته شد که برای عدم تولید پلوتونیوم باید این راکتور بازطراحی شود. ما در برهه‌ای این خواست غربی‌ها را از زبان مسئولین کشور نیز می‌شنیدیم. سؤال اینجاست که در حالی که پلوتونیوم سوخت راکتورهای آینده است چرا نباید پلوتونیوم داشت. متأسفانه در برجام کشور را تقریباً الی‌الابد از تولید پلوتونیوم محروم کرده‌اند. متأسفانه در مذاکرات در یک اقدام غلط تمام دستاوردهای به دست آمده، از غنی‌سازی 20 درصد گرفته تا 18 هزار سانتریفیوژ فعال همه و همه در گام اول به عنوان امتیاز بزرگ به غرب داده شد و در ادامه مذاکرات دست ایران خالی ماند. در برجام ایران از متهم به مجرم تبدیل شد و ادعای بسته شدن pmd فریب بود چراکه مذاکره‌کنندگان اتهامات را پذیرفتند و ما مجرم شدیم و در واقع مقاومتی که در طول مذاکرات 12 ساله پیش از آن صورت گرفته بود و غرب موفق به اثبات آن نشده بود مورد قبول ایران واقع شد و برجام بر اساس pmd (ابعاد احتمالی نظامی) نوشته شده است. رئیس سابق سازمان انرژی اتمی خاطرنشان کرد: تمام محدودیت پذیرفته در برجام به این خاطر است که ایران در آن مجرم شناخته شده و در واقع برجام تاوان مجرم است.

عباسی ادامه داد: ایران به سرعت فاصله خود را با کشورهای پیشرفته در حوزه‌های مختلف کاهش داده است. ارسال موشک به فضا و مواردی نظیر آن باعث افزایش عزت ملی ایران شده است. کشورهای غربی تمام تلاش خود را برای متوقف کردن ایران به کار می‌گیرند و هر چه پیشرفت ایران بیشتر شود آنها مجبور به عقب‌نشینی خواهند شد. متأسفانه در طول مذاکرات از تجربیات دوره‌های پیشین استفاده نشد و در حالی که خود من شاهد بودم که در دوره مذاکرات آقای جلیلی ایشان برای هر کدام از بندهای مورد مذاکره سه راهکار تعبیه کرده بود اما استعلامی که از ایشان انجام دادم هیچ یک از مواردی که انجام شده بود را تیم جدید از ایشان مطالبه نکرده بود. وی افزود: منع کردن ایران برای استفاده از سانتریفیوژ های p1 در برجام به این دلیل است که trl (سطح آمادگی تکنولوژی) این محصول در کشور در بالاترین سطح یعنی 9 است، در حالی که trl سانتریفیوژهای ir8 حتی یک هم نیست و هنوز جای کار بسیار دارد. وی با اشاره به اینکه پیش از برجام مواجهه با مدیرانی که از لحاظ ذهنی با تفکرات انقلاب همسویی نداشتند باعث آسیب بود ادامه داد: بعد از شهادت شهید احمدی روشن کارخانه‌ای که ایشان در آن کار می‌کرد تعطیل شد چراکه دو فرزند مدیر آن کارخانه در خارج از کشور بودند و معاون وی در حال مهاجرت به آمریکا قرار داشت!