از برجام عبرت نگرفتند و برای تحمیل ذلت جدید نامه‌نگاری می‌کنند/ چرا علما در برابر دروغ‌بستن برخی مسئولان به دین سکوت کرده‌اند؟
کد خبر: ١٥٩١٥٩ تاریخ انتشار: ٢٠ بهمن ١٣٩٧ - ٢٣:٤٢
صفحه نخست » مطالب وسط
از برجام عبرت نگرفتند و برای تحمیل ذلت جدید نامه‌نگاری می‌کنند/ چرا علما در برابر دروغ‌بستن برخی مسئولان به دین سکوت کرده‌اند؟

دشمن که در توطئه های خود ناکام شده متوجه نفوذ از درون و ضربه زدن از داخل شده است. خائنینی ما در داخل داریم که در عرصه های سیاسی و اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی عامل دشمن هستند و با اقداماتی می خواهند پازل دشمن را تکمیل بکنند و از داخل اوضاع کشور را نابسامان کنند و مردم را از نظام رویگردان کنند.باید روشنگری کنیم و این توطئه ها رو متوجه عاملان خائن آن بدانیم و اینکه بخواهند نوک پیکان نارضایتی و ناکارآمدی برخی افراد و دست اندرکاران آنان را به سوی اصل نظام و یا رهبری نظام برگردد این خیانت را خنثی کنیم و نشان دهیم که این قضیه آخرین راهکار دشمن برای مقابله با نظام ماست و باید خائنان را رسوا و از عرصه خارج کرد و دشمن را در آخرین دستاویزش ناکام کرد و تحقیر نمود.

 ماجرای شهادت حضرت زهرا (س) نه فقط یک شهادت جانسوز و جانگداز بلکه داستانی است که هر گوشه از آن، عبرت های فراوانی را در تاریخ ثبت کرده است؛ چه آنجا که دختر پیامبر (ص) برای دفاع از یک حقیقت و رسوایی یک جریان میان میدان مجاهده می آید و خطبه می خواند و احتجاج می کند، چه آنجا که جانش را میان در و دیوار به ولی زمانش هدیه می کند و چه آنجا که با وصیت معنا دارش فاروق حق و باطل شده و آن را تا قیام قیامت به نمایش می گذارد. در همین راستا با دکتر محمدحسین رجبی دوانی استاد حوزه و دانشگاه گفت و گو کرده ایم. مطلب زیر متن مشروح این مصاحبه است: 

 

 

با توجه به تاکید ها و سفارش های مکرر رسول خدا (ص) مبنی بر جانشینی امام علی (ع) چه اتفاقی افتاد تا بسیاری از پیروان نبی مکرم اسلام(ص) از این امر ایشان سرپیچی کردند؟ 

 

در یک نگاه کلی باید گفت که مردم در زمان رسول خدا (ص) و در دوران رسالت آن وجود مقدس به پیامبری و رسالت آن حضرت ایمان آورده بودند و لذا  در همه عرصه ها همراهی با آن وجود مقدس می کردند در هجرت ها و جهاد ها اما در مسئله ولایت باید گفت قریب به اتفاق این امت هنوز قادر به پذیرش ولایت خود رسول خدا (ص) نبودند تا چه رسد به امیرالمومنین (ع) چون ولایت به معنای این است که ما صاحب ولایت را صاحب اختیار خود بدانیم و همه امور خود را به او تفویض کنیم و در اطاعت کامل او باشیم حال آنکه نسبت به پیامبر اطاعت کامل وجود نداشت نمونه های آن هم به عنوان مثال نافرمانی هایی است که در جنگ احد صورت گرفت یا مخالفت هایی که با امضاء قرارداد صلح حدیبیه با حضرت صورت گرفت و سرپیچی از سپاه اسامه با اینکه می شنوند که پیامبر می فرماید خدا لعنت کند هر کس از سپاه اسامه سرپیچی کند با این وجود دستور پیامبر را نادیده می گیرند موارد دیگر که امیرالمومنین (ع) در نهج البلاغه می فرماید به قدری اصحاب به رسول خدا دروغ بستند و آن حضرت را نافرمانی کردند که پیامبر به خطبه ایستاد و از آن ها اعلام برائت کرد این نشان می دهد که مسئله ولایت خود پیامبر هم در این جامعه مورد پذیرش واقع نبوده است.

 

مطلب دوم اینکه اصحاب تعیین کننده پیامبر (ص) در مدینه مستقر بودند و مدینه مرکز ثقل اسلام به حساب می آمد و این ها دو دسته بودند مهاجرین و انصار. مهاجرین اهل مکه و از قبیله قریش بودند و اسلام آوردند و با حضرت به مدینه مهاجرت کرده بودند و انصار هم دو قبیله اوس و خزرج ساکن مدینه بودند ، به برکت دعوت پیغمبر یک برادری بین این ها ایجاد شده بود ولی رقابت هایی هم مشاهده می شد و لذا ما می بینیم که گذشته از این که مهاجران اکثر قریب به اتفاقشان نمی خواهند امیرالمومنین (ع) در جایگاه رهبری اسلام قرار بگیرد از سوی دیگر هم نمی خواهند انصار که مردم مدینه هستند و به واسطه زحمات آن ها بود که اسلام به اقتدار رسید و به همه شبه جزیره سلطه پیدا کرد آن ها سهمی در قدرت داشته باشند.

 

ما می بینیم مهاجرین نسبت به علی (ع) بغض و کینه دارند چرا که آن حضرت در جنگ های بدر و احد و خندق شماری از کسان آن ها را به هلاکت رسانده است و این ها نمی توانند کشنده ی خویشان خود را در مسند رهبری اسلام ببینند و پیامبر هم از این موضوع آگاه است لذا وقتی در غدیر خم به او امر می شود که ولایت امیرالمومنین را اعلام کن خدا می داند که پیامبر خوف دارد که نکند این افراد از اصحاب به مخالفت با امیرالمومنین (ع) برخیزند شاید در ابلاغ ولایت امیرالمومنین (ع) صبر و تامل کند می بینیم لحن تندی در آیه وجود دارد که می فرماید و ان لم تفعل فما بلغت رسالته که اگر ولایت علی (ع) را اعلام نکنی رسالتت را انجام نداده ای.

 

این از یک طرف ، از یک طرف هم درست است که اصحاب مسلمان شده اند اما رگه هایی از جاهلیت هنوز در اینها وجود دارد و ریشه کن کردن این مسئله به زمان و تربیت کافی نیاز دارد . پیامبر بزرگوار ما از بنی هاشم قریش بود و امیرالمومنین هم از همین قوم است ، پذیرفتن این نکته که همه افتخارات در بنی هاشم جمع باشد سخت بود، این کلام را خلیفه دوم به زبان آورده است که ما عمدا نگذاشتیم بعد از پیامبر(ص)،  علی (ع) به خلافت برسد چرا که در این صورت رسالت همراه با امامت و خلافت در بنی هاشم جمع می شد و بنی هاشم تا قیامت برای آن ها فخر می فروخت لذا گفتند رسالت برای آنان کافی است ولی باید امامت و خلافت به اقوام دیگر قریش برسد تا این افتخار نصیب همه ی قریش  بشود. اما متاسفانه انصار که به حب اهل بیت (ع) معروف بودند به سبب بی بصیرتی و فریب خوردن در سقیفه که ابوبکر دعوای گذشته اوس و خزرج را در اینها زنده کرد دچار انفعال و رقابت جدیدی شدند که موجب شد تا به امر مهم ولایت امیرالمومنین (ع) بی توجه بشوند.

 

 

به نظر حضرتعالی عوامل و دلائل شهادت حضرت فاطمه (س) چه چیزهایی بوده است؟ 

 

من سه عامل را در شهادت حضرت دخیل می دانم. اول فراق رسول خدا که مصیبت عظمایی بود و تحمل آن برای کسی که مثل حضرت زهرا(س)  به ساحت قدسی سرور کائنات معرفت داشته باشد بسیار سخت و جانکاه بود، تاملات شدید روحی ناشی از رحلت رسول خدا یک عامل است که ان حضرت را بیمار کرده است.

 

دوم ، خیانتی بود که به ولایت صورت گرفت که حضرت زهرا (س) می دید که چگونه دستاوردهای عظیم اسلام و زحمات پدر بزرگوارش با این مسئله در حال بر باد رفتن است و تحمل چنین مسئله ای بسیار سخت و سنگین است که ببینند اسلام با این خیانت چگونه منحرف می شود و از مسیر الهی خود دور می شود.

 

اینها بعد روحی و روانی بود برای حضرت زهرا (س) اما قطع و یقین داریم که غاصبان خلافت هنگامی که می خواستند به زور هم که شده از امیرالمومنین (ع) بیعت بگیرند به خانه آن ذوات مقدسه حمله ور شدند و در اثر ضرباتی که به وجود مقدس حضرت زهرا (س) وارد شد  و پهلوی مبارکش شکست و جنینی که در شکم داشت از بین رفت آن حضرت در بستر بیماری و شهادت افتادند و روح مقدسشان بر اثر این مسئله به آسمان پر کشید.

 

 

 آیا فاطمه زهرا (س) به جهت دفاع از اسلام ناب و مقابله با انحراف و ارتجاع با غاصبان ولایت مقابله کردند یا دلیل دیگری وجود داشت؟ 

 

همانطور که عرض کردم آن وجود مقدس از این که اسلام دارد به انحراف کشیده می شود و با خیانت خواصی از جامعه این امر در سطح دنیای اسلام نهادینه می شود به شدت غمگین است و این مسئله آن وجود مقدس را آزار می دهد بنابر این در برابر انحراف و خیانت به راه پیامبر و اسلام ناب ایستاده است که مهمترین عامل این انحراف و بیراهه رفتن اسلام کنار گذاشتن ولایت است چرا که ولایت تنها ضامن سلامت ایمان و تضمین سعادت دنیا و آخرت مسلمانان بوده و هست.

 

این بود که حضرت زهرا (س) برای مقابله با این انحراف به دفاع از ولایت بر می خیزد و در این عرصه چنان عمل می کند و چنان با یقین کامل و به سرعت وارد عرصه می شود که گوی سبقت را از همه ولایتمداران آن دوران می رباید و بزرگترین معلم شناخت ولایت و معرفت به ولایت و دفاع از ولایت و مقابله با دشمنان ولایت می شود.

 

 

در سیره سیاسی امام علی (ع) وجه صبر پر رنگ تر بوده اما در سیره سیاسی حضرت زهرا (س) روحیه انقلابیگری پر رنگ تر است. دلیل این تفاوت سیره چیست؟ 

 

اصلا این نوع برداشت اشتباه است و هیچ تفاوتی بین سیره پاک و مقدس این دو وجود نازنین وجود ندارد ، اگر ما به تاریخ مراجعه کنیم حتی در منابع اهل تسنن آمده است که امیرالمومنین (ع) حاضر به بیعت با غاصبین نشد و قصد قیام بر ضد آنان را داشت و اقدام عملی هم انجام داد و جالب این است که حضرت زهرا (س) پا به پای امیرالمومنین (ع) در این عرصه حضور دارد.

 

طبق نقل تاریخ حضرت امیر و حضرت زهرا (سلام الله علیهما) شب هنگام -که شیعه می گوید حداقل سه بار اما منابع اهل سنت می گویند یک بار- شب ها درب خانه اصحاب با سابقه پیامبر آنان که در بدر و احد حضور داشتند ، رفتند و سفارش های پیامبر را یاداور شدند و بیعتی که با حضرت در غدیر صورت گرفته بود را یاداوری کردند و حضرت زهرا (س) با اینها بحث و احتجاج کرد و اینها محکوم شدند و جوابی نداشتند لذا تعهد دادند که آن حضرت را برای احقاق حق یاری خواهند داد منتها خیانت کردند و سر قرار حاضر نشدند بنابر این در این حرکت انقلابی امیرالمومنین(ع) خود پیشتاز است و حضرت زهرا (س) همراه او است .

 

حضرت امیر فرمودند که اگر 40 مرد جنگی داشتم قیام می کردم و لحظه ای برای احقاق حق خودم تاملی نمی کردم منتها وقتی حضرت یاری نمی شود ایستادن به این صورت نتیجه ای جز شهادت حضرت و معدود یاران وفادار حضرت نخواهد داشت و غاصبان هم کماکان مسلط خواهند بود و به هدف نهایی یعنی از بین بردن ولایت هم می رسند.

 

امیرالمومنین (ع) در خطبه شقشقیه می فرمایند بعد از این اوضاع در کار خودم نگریستم دیدم آیا با دست خالی با این ها مقابله کنم یا سکوت کنم در جایی دیگر می فرمایند که دیدم جز همین افراد محدود کسی برای من نمانده است، خوش نداشتم که این ها را به کشتن بدهم ، معنایش این است که اگر با تعداد محدود می خواستم بایستم همان هایی که در خانه آن وجود مقدس تحصن کرده بودند همه کشته می شدند و آن غاصبین هم کماکان بر اوضاع مسلط می شدند و به هدف نهایی می رسدند لذا می فرماید صبر کردم صبری که خار در چشم و استخوان در گلو است و دیدم که میراث الهی مرا به تارج بردند.

 

منتها امیرالمومنین (ع) به عنوان صاحب ولایت تکلیفش این بود و حضرت زهرا (س) به عنوان مدافع ولایت بعد از این که حضرت امیر صبر می کند او وظیفه دیگری دارد و آن هم روشنگری جامعه و هشدار دادن ها و روسیاه کردن خائنان و غاصبان که به این تکلیف بزرگ هم به خوبی عمل کردند.

 

امروزه شاهد هستیم که عده ای از مسئولان کشور انحرافات و مطالب کذب را به دین و اهل بیت (ع) نسبت می دهند؛ با توجه به اینکه یکی از وجوه  قیام حضرت زهرا (س) قیام علیه انحراف و بدعت در دین بود، وظایف جوانان انقلابی در قبال این گونه رفتارها منطبق با سیره فاطمی (س) چیست؟ 

 

حضرت زهرا (س) همانطور که گفتم در مقابل انحراف و بدعت در دین و دفاع از ولایت به عنوان بزرگترین الگوی مومنان شناخته شده و به عرصه آمدند .

 

متاسفانه امروز می بینیم برخی از کسانی که قدرت و موقعیت دارند برای توجیه کارها و اقدامات خود حتی جنبه هایی که منجر به بدبختی و فلاکت برای مملکت شده است با تحریف آشکار سیره اهل بیت (ع) و دروغ پردازی چیزهایی را به امیرالمومنین و اهل بیت(ع) نسبت می دهند. می گویند امیرالمومنین(ع) مطیع نظر و رای مردم بود و فرموده است هر کس را که مردم برگزینند من مطیع خواهم بود، دروغ آشکار و بزر گ است.

 

یا می گویند ما درس سازش را از امام حسن (ع) آموختیم و امام حسین (ع) هم اهل مذاکره و سازش بود که همه این ها  جفا و دروغ آشکار است به ساحت قدسی اهل بیت (ع) که من تعجب می کنم چرا علمای ما که وظیفه دفاع از اهل بیت و حقیقت اسلام را دارند این موارد را نمی بینند و حساسیت نشان نمی دهند .

 

اگر کسی پیرو حضرت زهرا (س) باشد در برابر چنین گستاخی ها، تحریف ها و دروغ پردازی ها باید با همه وجود بایستد و از هیچ چیزی نهراسد و از طرف دیگر هم می بینیم که گستاخی هایی به ساحت ولایت می شود ، نافرمانی هایی از ولایت صورت می گیرد و شان مقام ولایت و نائب امام زمان ارواحنا فداه بالاتر از آن است که خود بخواهد نسبت به این گستاخی ها عکس العمل نشان بدهد مثلا به عنوان نمونه عرض می کنم که رهبر معظم انقلاب در هنگام مذاکراتی که دولت با 5+1 داشت بارها تذکر دادند که اینها دشمن اند ، عهد شکن اند ، از پشت خنجر می زنند، فریب لبخند هایشان را نخورید ، اگر امتیازی می دهید همزمان امتیاز بگیرید این ها زیرش خواهند زد اما با وقاحت و دل بستن به دشمن دیدیم که چگونه این تذکرات هوشمندانه و مدبرانه را نادیده گرفتند و درست عکس آن عمل کردند و برجامی که جز ذلت چیزی برای تدوین کنندگان داخلی آن ندارد پدید آمد، بعد حضرت آقا فرمودند برجام مایه عبرت شد.

 

عبرت یعنی چیزی که منفی بوده است و ما دیگر نباید دچار آن قضیه بشویم اما می بینیم که با گستاخی برجام دو و سه و این ها را مطرح می کنند و حتی وقیحانه چند وزیر نامه به رهبری می نویسند که بعد از آن ذلتی که در برجام داشتند برای پیوستن به FATF و پالرمو دستور بدهند و ورود پیدا کنند. من اینجا معتقدم وفاداران به ولایت باید در برابر این منحرفین و این افراد خارج شده از راه ولایت و ایستاده در مقابل ولایت بایستند و آن هارا با برخورد قاطع خود از این مسیری که جز بدبختی برای مملکت نمی بینم بازدارند.

 

 

امروزه مسئله وحدت شیعه و سنی بسیار مهم و پر اهمیت است. آیا رعایت وحدت به معنای سانسور حقایق تاریخی است یا معنای دیگری دارد؟ 

 

ببینید چهل سال جمهوری اسلامی بیشترین هزینه ای را که در برابر  دشمنان متحمل شده است به خاطر همین مسئله وحدت هست با جهان تسنن و دم زدن از مردم مسلمان مظلومی مثل فلسطین که عمدتا سنی هستند.

 

در حقیقت نظام ما به تکلیف الهی خود به درستی عمل کرده است اما متاسفانه از طرف مقابل درست دستی به سوی ما در امر وحدت دراز نمی شود اما وقتی که بحث وحدت می کنیم یعنی نادیده گرفتن اختلافات و تاکید بر مشترکات و مقابله با دشمنان کافری که نه چشم دیدن شیعه دارند و نه سنی.

 

این به معنای آن نیست که ما دست از بازگویی حقایق تاریخی برداریم و اعتقادات خودمان را مطرح نکنیم که مبادا سنی ها ناراحت شوند. از سوی دیگر متاسقانه عده ای را داریم که می گویند شما وقتی اشاره می کنید که حضرت زهرا (س) به شهادت رسیده است خلفای اهل تسنن زیر سوال می روند لذا نباید چنین چیزهایی گفته شود، به نظر من این حرف نادرستی است چرا که نقطه مقابل آن این است که اهل سنت هم از کسانی که به اعتقاد شیعه حق امیرالمومنین (ع) را غصب کرده اند با تقدس یاد می کنند باعث رنجش شیعه می شود ؛ خب اگر بنا باشد که شیعه به اعتقادات خود پایبند نباشد ولی فذق دیگر همان مسائل را بگویند این نه عادلانه است و نه قابل قبول .

 

رهبر انقلاب مشخص فرموده اند که ناسزا گفتن به فرقه های دیگر مسلمان جایز نیست و حرام است و ماهم اطاعت می کنیم و هرگز ناسزا نخواهیم گفت اما بیان حقایق مطلب دیگری است، اتفاقا این مطالبی که مطرح شد یا راجع به ظلم به اهل بیت (ع) عموما در منابع تاریخی است که نویسندگانشان اهل تسنن بوده اند، خلاف وحدت نیست .

 

ما برای جوانانی که هنوز مطالعه در این عرصه ها ندارند برای مردمی که منابع را نمی شناسند باید حقایق را بدون اینکه اهانت به مقدسات اهل تسنن شود بازگو کنیم . این احترام به باورهای دو طرف باید دو طرفه باشد. نمی شود که یک طرف حقایق را نگوید اما طرف دیگر موجب رنجش طرف مقابل شود لذا عقل سلیم حکم می کند که باید بر مشترکات تاکید کنیم و باهم در برابر دشمنان مشترک بایستیم و هرگز به مقدسات یکدیگر توهین نکنیم.

 

با توجه به اینکه یکی از اهداف قیام فاطمه زهرا (س) تشکیل حکومت اسلامی اصیل بوده است و نظر به این مسئله که امروز انقلاب اسلامی ایران که مبتنی بر همان سیره بنا شده است در آستانه چهل سالگی است، وظیفه مومنین در قبال این نظام اسلامی منطبق با سیره فاطمی(س) چیست؟

 

انقلاب اسلامی در این چهل سال مورد هجمه ها و توطئه های گسترده ای قرار گرفته است اما به لطف الهی چون ولایت حاکمیت دارد و ولایت این کشور را اداره می کند ما موفق شده ایم از پس تمام توطئه ها بربیاییم درحالیکه هر یک از این توطئه ها کافی بود یک کشور نیرومند را از پا در بیاورد.

 

خدا را به این نعمت بزرگ شکر می کنیم البته تا وقتی که حق ، حاکمیت دارد دشمنی ها هم ادامه دارد منتها ما اگر پیرو ولایت باشیم با وعده های الهی از پس تمامی توطئه ها بر می آییم چرا که خداوند وعده داده است که حزب خدا همیشه پیروز است و حزب الله با ولایت و حاکمیت آن معنا پیدا می کند.

 

همانطور که عرض کردم 40 سال عمر انقلاب هم شاهدی بر این مدعا است. اما از طرف دیگر دشمن که در توطئه های خود ناکام شده متوجه نفوذ از درون و ضربه زدن از داخل شده است. خائنینی ما در داخل داریم که در عرصه های سیاسی و اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی عامل دشمن هستند و با اقداماتی می خواهند پازل دشمن را تکمیل بکنند و از داخل اوضاع کشور را نابسامان کنند و مردم را از نظام رویگردان کنند حوادثی که در چند هفته گذشته در عرصه اقتصاد کشور رخ داد ، گرانیهای بی حساب و کتاب، عدم اراده برای مقابله با این ها نمونه هایی از اقدامات دشمن هست که ما به عنوان یک مومن فاطمی مرام باید همانگونه که آن وجود مقدس در دفاع از ولایت با همه وجود به عرصه آمد باید روشنگری کنیم و این توطئه ها رو متوجه عاملان خائن آن بدانیم و اینکه بخواهند نوک پیکان نارضایتی و ناکارآمدی برخی افراد و دست اندرکاران آنان را به سوی اصل نظام و یا رهبری نظام برگردد این خیانت را خنثی کنیم و نشان دهیم که این قضیه آخرین راهکار دشمن برای مقابله با نظام ماست و باید خائنان را رسوا و از عرصه خارج کرد و دشمن را در آخرین دستاویزش ناکام کرد و تحقیر نمود.





Share
* نام:
ایمیل:
* نظر:

پربازدیدترین ها
پربحث ترین ها
آخرین مطالب


صفحه اصلی | ارتباط با ما | آرشیو | جستجو | پیوندها | لیست نظرات | درباره ما | نظرسنجی | RSS | ایمیل | نسخه موبایل
طراحی و تولید: مؤسسه احرار اندیشه